Af þessum heimi og öðrum

Síðustu þrjá dagana hef ég átt þess kost í annað skiptið að stíga út úr minni venjulegu veröld og inn í raunverulegan sýndarheim EVE-online. Það er merkileg reynsla fyrir alla að kynnast þessum heimi og kannski sérsaklega fyrir fólk eins og mig sem aldrei hef komist upp á lag með að spila tölvuleiki.

Þannig er mál með vexti að CCP fyrirtækið sem skapaði sýndarheiminn EVE, ákvað fyrir hart nær ári að boða til lýðræðislegra kosninga í leiknum, þar sem leikmenn gátu valið sér 9 manna fulltrúaráð, sem heitir því hógværa nafni „Council of Stellar Management" og er alltaf kallað með stuttnafni sínu CSM eins og reyndar flest í þessari veröld. Kjörtímabil hvers ráðs er 6 mánuðir og hver fulltrúi getur bara gefið kost á sér til endurkjörs einu sinni. Helsta verkefni þessa fulltrúaráðs er að taka við ábendingum frá spilurum leiksins um það sem betur má fara eða bæta við leikinn til að gera hann ennþá áhugaverðari. Fulltrúaráðið ræðir þessar ábendingar sín á milli á vikulegum fjarfundum inn í EVE veröldinni og tvisvar á kjörtímabilinu hitta þeir fulltrúa fyrirtækisins; er annar fjarfundur en hinn haldinn á Íslandi.

Ég var beðinn að vera fundarstjóri í júní á síðasta ári þegar fyrsti fundurinn í raunheimum var haldinn hér á landi og svo aftur núna þegar fulltrúaráðið kom til Íslands. Sem heimspekingi fannst mér ómögulegt að segja nei við þessari bón. Það sem ég sá strax var þessi samlíking: Þetta er eins og jarðarbúum gæfist kostur á að velja níu fulltrúa til að fara og hitta guð! Hvað myndum við vilja ræða við guð og hvernig gengi 9 manna hópi að forgangsraða því sem væri tekið á dagskrá?

Þetta hefur gengið mjög vel; skipulagið  er þannig að fulltrúaráðið ræðir þær tillögur sem berast og ef nógu margir í ráðinu eru því sammála, þá er það sett á dagskrá. Þegar síðan dregur að fundi með fulltrúum fyrirtækisins greiða þau atkvæði með því að forgangsraða hvert um sig þeim málum sem þau vilja taka upp og úr því verður til forgangsraðaður listi. Hver atriði fær síðan úthlutað 20 mínútum þótt reyndin sé sú að sumt er rætt lengur og annað gengur hratt fyrir sig. Á þeim þremur fundum sem haldnir hafa verið, hefur fulltrúaráðið komið með yfir 100 atriði sem ræddir hafa verið; allt frá einföldum tæknilegum ábendingum yfir í mjög umfangsmikla umræðu um hvernig orsakalögmálið virkar í þessum sýndarveruleik.

Það sem mér finnst ekki síst áhugavert er að skoða einstaklingana sem þarna veljast.  Breiddin er mikil. Þannig sat ég til borðs með fjórum fulltrúum í kvöldverði og þar var mér á aðra hönd sannkristinn bandaríkjamaður á fertugsaldri, sem fór með sína borðbæn áður en hann tók til matar síns - en er víst býsna lunkinn í að skjóta niður geimskip og slunginn í viðskiptum líka. Á hina hönd sat kona á mínum aldri; hún stýrir rúmlega 100 manna fyrirtæki í EVE en er tölvuráðgjafi í raunheimum og vann eitt sinn hjá Microsoft fyrirtækinu og býr einnig í Bandaríkjunum. Hún er með meira ein 20 karaktera í gangi í leiknum - marga þeirra gerólíka sem genga ólíkum hlutverkum. Ég spurði hana hvort hún ruglaðist aldrei á hverjum og einum en svo var ekki, jafnvel þótt hún verði að gæta sína á ferðum um alheiminn því þegar hún rekst á samspilara sína þá ýmist heilsar hún þeim með virktum eða skýtur á þá allt eftir því hver hennar karaktera er á ferðinni. Á móti mér sat ung hollensk stelpa sem er að klára nám í tölvuleikjahönnun og útskrifast í vor. Hún er alger einfari leiknum og tekur ekki þátt í fyrirtækjarekstri og stórum bandalögum sem þar tíðkast - en var þrátt fyrir það endurkjörin sem fulltrúi þeirra í leiknum. Til að fullkomna breiddina við borðið var þar danskur strákur sem einnig var á síðara kjörtímabili sínu þótt hann sé rétt að verða 18 ára. Hann er mikill iðnjöfur í leiknum og kemur á framfæri sjónarmiðum þeirra sem njóta þess að stunda umfangsmikil viðskipti fremur en standa í miklum bardögum sem er helsta áhugamála annarra.

Æ já, það var fínt að fá smá hvíld frá okkar kalda veruleika og ræða um stund um hvernig orsakalögmálið virkar í sýndarveröld skiptir suma meira máli en hin raunverulega.

Sumardagurinn fyrsti í grilli

Í tilefni sumarkomu dreif ég í að þrífa grillið eftir að við komum úr Fjölskyldugarðinum í Laugardal þar sem dóttirin yngsta tók þátt í blokkflaututónleikum. Mest myndaði tónlistarviðburður sumardagsins fyrsta trúi ég. Flestir okkar foreldranna höfðu vit á að taka bara ljósmyndir og vera ekki með video. Mikið er ég annars glaður að foreldrar mínir voru ekki með myndbandsupptökutæki þegar ég var níu ára og spilaði á blokkflautu fyrir fullum sal af fólki upp í Breiðholti. En sem sagt, í gær var fyrsti í grilli hjá mér - heldur seinna en hjá sumum nágranna minna.

Vekur upp spurninguna, hvað er það með okkur mannfólkið og grillin? Afhverju eru menn - ja þetta eru nú frekar karlmenn - svona heillaðir af grillum? Af því að grilla? Ég er mikið fyrir að grilla og hef í gegnum árin pælt svolítið í þessu. Svo hér er mín snöggsoðna mannfræðilega skýring: Samfélag manna mótaðist í kringum eldinn; það fór ekki margt merkilegt að gerast með þróun mannskepnunnar fyrr en við lærðum á eldinn, svo við eldstæðið hefur siðmenningin þróast. Þar höfum við sest niður að loknu dagsverki og hitað villibráðina sem við bárum í bú fyrir margt löngu. Við karlarnir sjálfsagt meira en konurnar, sem gátu ekki bara starað í eldinn eins og þar væri svarið við tilgangi lífsins að finna því þær þurftu að sinna ungviðinu og gátu ekki verið eins annars hugar og við.

Já við karlarnir höfum í árþúsundir setið og horft í eldinn. Þessi stund er djúpt greipt í sál okkar og grillið er tengingin sem við höfum við þessa fjarlægu fortíð. Grillið og svo þessi örfáu skipti sem við fáum að verða drengir aftur og kveikja alvöru bál.

Sem sagt: Gleðilegt (grill)sumar.

Til hamingju Ólafur !

Þetta er kannski svolítið síðbúin afmæliskveðja til Ólafs Ólafssonar, sem hélt upp á fimmtugsafmælið sitt í gær þannig að varla fór framhjá nokkrum landsmanni. En það eru fleiri hamingjuóskir við hæfi í tengslum við þetta:

Það er líka hægt að óska Ólafi til hamingju með dýrasta upphitunarnúmer sem flutt hefur verið til landsins. Mikið held ég þeir Bubbi og Bo hafi verið kátir með að láta Elton John hita upp fyrir sig.

Þá er ekki síður hægt að óska afmælisbarninu tilvonandi til hamingju með tilkomumikið PR klúður. Að birtast borinbrattur að morgni dags og tilkynna að maður sé að gefa milljarð til góðra mála - ah ja sko ekki að gefa allan milljarðinn, heldur bara ávöxtunina af honum, því Ólafur og frú halda fullri stjórn yfir því í hverskonar ávöxtun hann er settur í og eflaust munu þau fara með atkvæðisrétt góðgerðarsjóðsins í þeim hlutfélögum þeirra sem fjárfest verður í. Sem sagt og burtséð frá öllum fyrirvörum, það er drjúgt góðverk að morgni að gefa frá sér ávöxtun af heilum milljarði sem verður vel á annað hundrað milljónir á ári ef vel gengur. Það er ekki síður drjúgt að halda partý að kvöldi fyrir sig og sína fyrir sömu upphæð. Seinni athöfnin gerir að engu þá fyrri í augum almennings og gerir hana eiginlega verri en enga.  Sem sagt meiriháttar PR klúður.

Sem leiðir mig að þriðju hamingjuóskunum - til Spaugstofunnar fyrir frábæran þátt sem við landsmenn horfðum á akkúrat á sömu stundu og melódíudrottningin söng fyrir veislugesti Ólafs. Svona veisluhöld eru í okkar þjóðfélagslega samhengi fyrst og fremst kjánaleg. Spaugstofan er oft næm á tilfinningar þjóðar sinnar og ég er alveg viss um að einhverjir veislugesta í gærkvöldi hafa fengið svolítið óbragð í munninn undir söngnum og tilgerðarlegum búningaskiptum sem sagt var frá í fréttum í kvöld. Ef þau hjónin meina eitthvað með því að styrkja afar þarfa uppbyggingu í Afríku, þá hefði fyrir þóknun gleraugnagláms verið hægt að byggja einhverja skóla til viðbótar í Afríku og kaupa glerlistaverk fyrir afganginn og senda til Eltons. Ég er næsta viss um að veislugestum hefði þótt alveg nógu flott að fá bæði Bo og Bubba.

Síðustu hamingjuóskirnar fara síðan aftur til Ólafs - fyrir að hafa pissað lengst í þessari kjánalegu pissukeppni um tilgangslausustu og mest óviðeigandi partýhöld ársins. Við skulum bara vona að Ólafur hafi komið af stað annarskonar og betri pissukeppni meðal nýríkra Íslendinga þar sem menn keppast við að gefa sem mest til góðgerðarmála og samfélagsuppbyggingar innanlands sem utan. Ef það verður niðurstaðan er þetta alveg viðundandi fórnarkostnaður.

Elton John á Íslandi